Θέλαμε και προηγούμενες χρονιές να πάμε Αστυπάλαια αλλά τα δρομολόγια δεν ήταν καθόλου καλά, το πλοίο έφτανε Αστυπάλαια στις 2-3 τα χαράματα. Φέτος όμως πετύχαμε τον Διαγόρα που ξεκινούσε από Πειραιά στις 7 το πρωί και έφτανε Αστυπάλαια στις 4:30 το απόγευμα, και μάλιστα χωρίς ενδιάμεσες στάσεις! Αδράξαμε λοιπόν την ευκαιρία και κλείσαμε τα εισιτήρια.

ΠΡΩΤΗ ΗΜΕΡΑ:

Με το που φτάνεις στην Αστυπάλαια ξαφνιάζεσαι, μιλάμε για την απόλυτα ξεραϊλα και πολύυυυυ βουνίλα. Το λιμάνι είναι στην βόρεια πλευρά της Αστυπάλαιας, λίγο βόρεια από την Χώρα, στο Έξω Νησί. Α μια επεξήγηση: Η Αστυπάλαια είναι σαν πεταλούδα στον χάρτη, και το δυτικά κομμάτι της λέγεται Έξω Νησί ενώ το ανατολικό κομμάτι της λέγεται Μέσα Νησί. Σε 10 περίπου λεπτά οδήγησης φτάνουμε στην πανέμορφη Χώρα της Αστυπάλαιας. Ο γραφικός οικισμός, από τους ομορφότερους στο Αιγαίο, σε κερδίζει πραγματικά από την πρώτη στιγμή.Στα αριστερά σου κάτω βλέπεις το παλιό λιμάνι στον Πέρα Γιαλό (εδώ δένουν μόνο μικρότερα πλοία) και ευθεία μπροστά τους Ανεμόμυλους και το Κάστρο.



Αφήνουμε λοιπόν τα πραγματάκια μας στο δωμάτιο του Αστυπάλαια Palace Hotel και ξεκινάμε προς την γειτονική παραλία Λιβάδι για μια γρήγορη βουτιά.

Το Λιβάδι είναι ένας μικρός παραθαλάσσιος οικισμός σε απόσταση αναπνοής από την Χώρα, με μερικά παραλιακά μαγαζάκια (ταβέρνες, καφέ, μίνι μάρκετ, κτλ). Η παραλία είναι μεγάλη και οργανωμένη, ενώ προσφέρει και ωραία θέα στο Κάστρο της Αστυπάλαιας. Η παραλία έχει γκρίζο βότσαλο, ενώ μέσα ο βυθός έχει άμμο. Τα νερά είναι αρκετά απάνεμα (όπως σε όλες τις παραλίες αυτής της πλευράς) ενώ κατά μήκος της ακτής υπάρχουν μεγάλα αρμυρίκια. Γενικά στις περισσότερες παραλίες της Αστυπάλαιας κυριαρχεί το γκρί χρώμα. Η θάλασσα ήταν αρκετά δροσερή και καθώς ο ήλιος άρχιζε να χαμηλώνει είπαμε να φύγουμε για να κάνουμε ένα ντούζ και να βγούμε για φαγητό.

Στην Χώρα της Αστυπάλαιας δεν υπάρχουν και πολλές επιλογές για φαγητό, και επειδή ο Μπαρμπαρόσα μας φάνηκε λίγο γκουρμέ αποφασίζουμε να κάτσουμε στο Αγέρι με θέα τους 8 πολυφωτογραφημένους ανεμόμυλους της Αστυπάλαιας. Η πρώτη επαφή με την κουζίνα της Αστυπάλαιας δεν είναι καθόλου καλή, καθώς ενώ τρώμε βρίσκουμε στα χόρτα μας ένα μεγάλο έντομο. Σηκωνόμαστε και φεύγουμε αηδιασμένοι, ενώ η υπεύθυνη ήταν του στυλ "και τι να κάνουμε τώρα;", και για να γλυκαθούμε λίγο αποφασίζουμε να κάτσουμε για γλυκό στο περίφημο Αρχιπέλαγος. Το μαγαζί αυτό είναι λίγο κρυμμένο, αλλά αν ψάξεις λίγο το βρίσκεις. Εκτός από την υπέροχη θέα στο Κάστρο της Αστυπάλαιας απολαύσαμε ολόφρεσκα και πολύ ελαφριά γλυκά. Πήραμε μια τάρτα σοκολάτα και μια τούρτα γιαουρτιού, και τα δύο εξαιρετικά. Όλα τα γλυκά από ότι κατάλαβα τα χρεώνει 4 ευρώ, μόνο το παγωτό του δεν μου άρεσε πολύ. Έπειτα βόλτα στα στενάκια της Χώρας γύρω από το Κάστρο για να χωνέψουμε. Η Χώρα της Αστυπάλαιας είναι αρκετά μεγάλη και δεν μπορείς να την περπατήσεις όλη σε μια βραδιά, όπως είναι π.χ. η Φολέγανδρος και η Σίφνος. Υπάρχουν αμέτρητα σοκάκια και δρομάκια. Επίσης αυτό που μας έκανε εντύπωση είναι ότι από το Δημαρχείο και μετά δεν υπήρχε κανένα μαγαζί (με εξαίρεση το Castro Bar). Όλα τα μαγαζιά βρίσκονται τριγύρω από τους ανεμόμυλους.

ΔΕΥΤΕΡΗ ΗΜΕΡΑ:

Μετά από ένα γερό πρωινό ξεκινάμε προς Ανάληψη (λέγεται και Μαλτεζάνα) για να δούμε τις παραλίες της Αστυπάλαιας που βρίσκονται σε αυτήν την πλευρά για να αποφασίσουμε που θα κάτσουμε για μπάνιο. Υπάρχουν αρκετές παραλίες αλλά δεν αξίζουν όλες, η πρώτη αξιόλογη που συναντάμε είναι το Στενό. Αρκετά μεγάλη παραλία με άμμο και αρμυρίκια. Συνεχίζουμε και σε λίγο βλέπουμε το μονοπάτι που οδηγεί στις Πλάκες, μια μικρή αλλά συμπαθητική (απο μακρυά) παραλία όπου πρέπει να αφήσεις το αμάξι και να κατηφορίσεις ένα μονοπάτι (δεν πρέπει να είναι πάνω από 6-7 λεπτά κατάβασης). Δεν σταματάμε ούτε εδώ και φτάνουμε στην διασταύρωση όπου πας για Ψιλή Αμμο (ή Χρυσή Αμμο), και αποφασίζουμε να ρίξουμε και εκεί μια ματιά. Μετά από 10 περίπου λεπτά σχετικά βατού χωματόδρομου καταλήγουμε στην σχετικά μικρή παραλία, η οποία είναι πανέμορφή αλλά δυστυχώς δεν είναι για όταν φυσάει βοριάς. Μιλάμε για μια πραγματικά χρυσή άμμο, που δεν υπάρχει πουθενά αλλού στην Αστυπάλαια, και απίθανα γαλάζια νερά. Διαθέτει πραγματικά μια εξωτική ομορφιά, ενώ είναι και συνήθως έρημη λόγω της δύσκολης πρόσβασης.



Επιστρέφουμε στην διασταύρωση και οδεύουμε προς Ανάληψη, η οποία δεν μας εντυπωσιάζει ούτε ως οικισμός ούτε ως παραλία, η οποία είναι μεγάλη με πολλά αρμυρίκια. Εκεί όμως που τελειώνει ο δρόμος μπροστά στην παραλία, εκεί που είναι η ξύλινη εξέδρα, ξεκινάει στα δεξιά μας ένας ομαλός χωματόδρομος που οδηγεί στο Μπλέ Λιμανάκι. Πάμε και εκεί για να συναντήσουμε μια σειρά από συνεχόμενες μικρές παραλίες, αλλού με βοτσαλάκι και αλλού με άμμο, αλλά δεν εντυπωσιαστήκαμε. Τελικά η επιλογή μας από όλες τις παραλίες που είδαμε ήταν προφανής: επιστροφή στο Στενό! Παρκάρισμα πάνω στην παραλία και βουτάμε στα γαλαζοπράσινα νερά. Στην δεξιά πλευρά της παραλίας (όπως βλέπουμε την θάλασσα) υπάρχει ένα μπαράκια με ξαπλώστρες και ομπρέλες. Στην άλλη πλευρά της παραλίας θα βρείτε πιο άγρια ομορφιά. Τα νερά είναι πολύ ρηχά, ιδανικά για μικρά παιδιά, και βαθαίνουν πάααααρα πολύ αργά. Όλος ο βυθός έχει άμμο και τα νερά είναι τόσο καθαρά που βρίσκουμε έναν μικρό αστερία!!!



Το βράδυ ξεκινάμε προς Λιβάδι για να κάτσουμε για φαγητό. Προτιμήσαμε να κάτσουμε στο Γεράνι που είναι χωμένο λίγο πιο μέσα, καθώς τα μαγαζιά που είναι πάνω στην θάλασσα συχνά υστερούν σε ποιότητα. Τελικά κάναμε καλή επιλογή καθώς το φαγητό ήταν πολύ καλό (ειδικά οι κολοκυθοκεφτέδες ήταν απίθανοι) και οι μερίδες μεγάλες! Για βραδινή έξοδο επιστροφή - που αλλού - στην Χώρα και βόλτα γύρω από το επιβλητικό κάστρο της Αστυπάλαιας. Στον δρόμο μας πετυχαίνουμε το Castro Bar και αποφασίζουμε να κάτσουμε για ένα ποτό. Ωραίο περιβάλλον με θέα στο Κάστρο και καλές τιμές.

ΤΡΙΤΗ ΗΜΕΡΑ:

Μια και την προηγούμενη μέρα κατευθυνθήκαμε ανατολικά, αποφασίζουμε να επισκεφτούμε τις παραλίες δυτικά από την Χώρα της Αστυπάλαιας. Περνάμε το Λιβάδι και την ταμπέλα για το Τζανάκι, και φτάνουμε στην διασταύρωση που πας ευθεία προς Αγιο Κωνσταντίνο ή δεξιά προς παραλίες Βάτσες και Καμινάκια. Δεδομένης της δύσκολης πρόσβασης που έχουν οι παραλίες Βάτσες - Καμινάκια, προχωράμε προς την παραλία του Αγίου Κωνσταντίνου. Μετά από 5 λεπτά βατού χωματόδρομου φτάνουμε στην όμορφη παραλία με το εκκλησάκι στην δεξιά μεριά. Ευτυχώς υπάρχει άπλετος χώρος για τα αυτοκίνητα. Το πρώτο πράγμα που παρατηρείς είναι ότι η παραλία προσφέρει απίθανη θέα προς την Χώρα της Αστυπάλαιας (και το Λιβάδι έχει θέα στην Χώρα, αλλά όχι τόσο καλή). Υπάρχουν αρκετά μεγάλα αρμυρίκια στην δεξιά πλευρά της παραλίας, εκεί που είναι το το beach bar με ομπρέλες και ξαπλώστρες. Πιο πέρα και λίγο πιο πίσω βρίσκεται και μια ταβέρνα. Η παραλία έχει γκρίζο βοτσαλάκι αλλά μέσα είναι όλο άμμο ο βυθός. Η θάλασσα είναι πεντακάθαρη και λίγο κρύα. Γενικά πρόκειται για μια από τις καλύτερες παραλίες στην Αστυπάλαια, χωρίς όμως να είναι κάτι τρομερό.



Μόλις αρχίσει να πέφτει ο ήλιος επιστροφή στο δωμάτιο για ανασυγκρότηση και έπειτα ξεκινάμε προς το εστιατόριο Ακτις που βρίσκεται κάτω, στον Πέρα Γιαλό. Το φαγητό ήταν καλό, αλλά αυτό που άξιζε περισσότερο ήταν η ατμόσφαιρα, καθώς πρόκειται για ένα γραφικότατο μαγαζί με ιδιωτικά μπαλκονάκια που κρέμονται πάνω από την θάλασσα με θέα στο Κάστρο. Για ποτό ανηφορίζουμε προς την Χώρα και καθόμαστε στο μπαράκι Θέα, το οποίο έχει θέα στο Κάστρο. Τελικά τα περισσότερα σημεία στην Χώρα - και όχι μόνο - έχουν θέα στο Κάστρο της Αστυπάλαιας.

ΤΕΤΑΡΤΗ ΗΜΕΡΑ:

Σήμερα το πρόγραμμα έχει εκδομή με το πλοιαράκι στα απέναντι νησάκια της Αστυπάλαιας, Κουνούπα και Κουτσομύτη. Το σκάφος ξεκινάει σχεδόν κάθε μέρα από τον Πέρα Γιαλό στις 11 το πρωί και επιστρέφει κατά τις 6, το εισιτήριο είναι 15 ευρώ το άτομο. Προσοχή διότι το καϊκάκι δεν είναι μεγάλο και γεμίζει εύκολα, καλύτερα να κάνετε κράτηση αλλιώς ίσως και να μην βρείτε θέση... Μετά από 40 περίπου λεπτά φτάνουμε στην Κουνούπα (1η στάση) όπου η παραλία είναι φανταστική με απίθανα τυρκουάζ νερά και βότσαλο. Ουσιαστικά πρόκειται για δύο παραλίες, αφού η λεπτή λωρίδα γης που ενώνει δύο νησάκια βρέχεται από την θάλασσα και από τις δύο πλευρές. Εάν φυσάει από την μια πλευρά, απλώς πάτε στην άλλη!



Μετά από 2 περίπου ώρες απολαυστικού μπάνιου φεύγουμε από την Κουνούπα και πάμε στον Κουτσομύτη. Εκεί η παραλία είναι πολύ πιο μικρή και όχι ιδιαίτερα ωραία, αλλά τα νερά είναι και εδώ φανταστικά. Προσωπικά θα προτιμούσα να είχαμε μείνει όλη την ώρα στην Κουνούπα. Πάντως στον Κουτσομύτη μπορείτε να κολυμπήσετε και να φτάσετε στο απέναντι νησάκι που έχει μερικά μικρά κομμάτια παραλίας με ελάχιστη απίθανη ροζ άμμο. Αναχώρηση στις 5 και επιστροφή στην Αστυπάλαια. Η εκδρομή γενικά αξίζει, αλλά θεωρώ ότι θα έπρεπε το εισιτήριο να είναι λίγο φτηνότερο, ή τουλάχιστον να κερνάνε κάτι το μεσημέρι για να τσιμπήσεις, όπως κάνουν σε παρόμοιες εκδρομές σε άλλα νησιά. Επιστροφή στην Χώρα της Αστυπάλαιας λοιπόν και παίρνουμε σουβλάκια για να τα απολαύσουμε καθιστοί στους ανεμόμυλους χαζεύοντας τον κόσμο να περνάει. Μετά από λίγο περπάτημα στα σοκάκια αποφασίζουμε να καθίσουμε πάλι στο Αρχιπέλαγος και εκείνο δεν μας απογοητεύει. Φάγαμε ελαφρότατο μιλφέικ και καταπληκτικό εκμέκ πορτοκάλι, χαζεύοντας την θέα με το φωτισμένο κάστρο της Αστυπάλαιας.

ΠΕΜΠΤΗ ΗΜΕΡΑ:

Τελευταία μέρα και αποφασίζουμε να επισκεφτούμε το Αρχαιολογικό Μουσείο στον Πέρα Γιαλό Πριν πάμε για μπάνιο. Δεν θα το χαρακτήριζες μουσείο, καθώς είναι ένας μικρός ενιαίος χώρος όπου φιλοξενούνται λίγα εκθέματα.



Αξίζει πάντως μια επίσκεψη για να σας κάνει μια μίνι ξενάγηση ο φύλακας και να σας διηγηθεί την ιστορία του αρχαίου βρεφικού νεκροταφείου της Αστυπάλαιας, το μοναδικό στο είδος του στον κόσμο (φαίνεται όταν κάθεσαι στο Αρχιπέλαγος). Αφού αναρωτηθούμε για ποιον λόγο δεν έχει αξιοποιηθεί ένα μνημείο τέτοιας παγκόσμιας κλίμακας, κατευθυνόμαστε προς Βάτσες για μπάνιο, όπου μας έχουν πληροφορήσει από το ξενοδοχείο ότι είναι περίπου 3 χιλιόμετρα χωματόδρομος. Μετά από 12 λεπτά ψιλοανώμαλου χωματόδρομου, φτάνουμε στις Βάτσες. Πρόκειται για παραλία άγριας ομορφιάς, αφού περιβάλλεται από μεγάλους ορεινούς όγκους οι οποίοι φιλοξενούν αρκετά κατσικάκια. Ακόμα και εδώ υπάρχει μπαράκι με ομπρέλες και ξαπλώστρες πάντως.



Παρόμοια παραλία με τον Αγιο Κωνσταντίνο θα την χαρακτήριζα και δεν νομίζω ότι αξίζει να περάσεις την ταλαιπωρία για να έρθεις μέχρι εδώ, αφού ο Αγιος Κωνσταντίνος είναι ομορφότερος και με ευκολότερη πρόσβαση. Αναχώρηση λοιπόν μετά από μια σύντομη βουτιά προς την αγαπημένη μας παραλία για το τελυταίο μπάνιο στην Αστυπάλαια. Το απόγευμα κατηφορίζουμε στον Πέρα Γιαλό και καθόμαστε για φαγητό στο Αυστραλία, που είναι λίγο χωμένο στα αριστερά του λιμανιού, δεν είναι πάνω στην θάλασσα. Όλα ήταν φρεσκότατα (ότι πληρώνεις παίρνεις) αλλά αυτό που θα θυμόμαστε για πάντα ήταν το καταπληκτικό συμιακό γαριδάκι, τηγανητό με λεμόνι. Ήταν σκέτο ποίημα! Έπειτα λίγο βολτίτσα στον Πέρα Γιαλό και επιστροφή στο δωμάτιο διότι το πλοίο φεύγει στις 5 τα χαράματα για Αμοργό...

ΓΕΝΙΚΑ:

1. Υπάρχουν και πολλά κατσικάκια στο νησί, και στις πιο μακρινές παραλίες, όπως τον Αγιο Κωνσταντίνο και τις Βάτσες, είναι πολύ πιθανό να δείτε κατσικάκια να σκαρφαλώνουν στα βράχια ενώ κάνετε το μπάνιο σας.

2. Από διαμονή πιστεύω ότι μόνο στην Χώρα αξίζει να μείνεις, αφού για βραδινή έξοδο δεν υπάρχει κάτι άλλο στην Αστυπάλαια.

3. Θέλετε να διαβάσετε στην παραλία αλλά δεν έχετε φέρει βιβλίο μαζί σας; Κανένα πρόβλημα! Στην Ναρκίσσειο Δημοτική Βιβλιοθήκη, απέναντι από τους μύλους, λειτουργεί δανειστική βιβλιοθήκη από τις 9 μέχρι τις 11 το βράδυ όπου μπορείτε να δανειστείτε βιβλία χωρίς καμμία χρέωση! Αποκλειστικά για ξενόγλωσσα βιβλία λειτουργεί αντίστοιχη βιβλιοθήκη σε έναν από τους μύλους.

4. Για πληροφορίες σχετικά με την Αστυπάλαια (διαμονή, φαγητό, κτλ) θα απευθυνθείτε στο γραφείο πληροφοριών του Δήμου που στεγάζεται σε έναν από τους μύλους!

5. Για ξενάγηση στον χώρο του Κάστρου και τις εκκλησίες απευθυνθείτε στην συμπαθέστατη Ξενούλα που έχει κάνει διατριβή στην Αστυπάλαια, θα την βρείτε στην Ναρκίσσειο Δημοτική Βιβλιοθήκη.

6. Περπατήστε οπωσδήποτε το Κάστρο μέρα και φωτογραφήστε τις απίθανες εκκλησίες (Παναγία Πορταϊτισσα, κτλ) που βρίσκονται στην πίσω πλευρά του.

7. Οι περισσότερες παραλίες στην Αστυπάλαια είναι οργανωμένες, όπως το Λιβάδι, ο Αγιος Κωνσταντίνος, οι Βάτσες, τα Καμινάκια, το στενό, ο Σχοινώντας και φυσικά η παραλία στον Πέρα Γιαλό. Μη οργανωμένες είναι οι παραλίες Ψιλή Αμμος, Αγιος Ιωάννης, Μπλέ Λιμανάκι, Τζανάκι και άλλες.